എത്ര നല്ല മിത്രമെനിക്കേശു ഭാരമത്രയും വഹിപ്പതിന്നു
പ്രാപ്തൻ എന്നെയെത്രയും സ്നേഹിച്ചു ശാപ
മൃത്യുവെൻ പേർക്കായ് സഹിച്ച മിത്രംആത്മമിത്രം!
എത്രയോ സന്തോഷം തൻതൃപ്പാദം തത്ര അത്രയും തീരുന്നു
മത്സന്താപംഉള്ളിൽ എത്രയും കൗതുകം നൽകിടുന്ന
തൻ തിരുവചനം ഓർത്താൽ അതിചിത്രം!
ഭക്തരുടെ യോഗമെനിക്കിമ്പം അതു
ശക്തിയേറും ദൈവത്തിൻ കുടുംബം
അതിൽ കർത്തൃമേശയോടണയും നേര
മുള്ളിൽ നിന്നൊഴിഞ്ഞു പോകും സർവ്വ തുമ്പം
സങ്കടത്താൽ ക്ഷീണിച്ചു ഞരങ്ങിടുമ്പോൾ
തൻകരങ്ങൾ മൂലമെന്നെ താങ്ങി
തന്റെ വൻ കൃപകളോരോന്നെന്നെ
കാണിക്കും നേരമുള്ളിൽ സന്തോഷം തിങ്ങിടുന്നു.
