വാനം തന്നുടെ സിംഹാസനമാം
ഭൂമിയോ പാദപീഠവുമാം
ഇത്രമഹത്വമെഴുന്നൊരു ദൈവം
വന്നോ മന്നിൽ താണവനായ് അവൻ
തീർന്നോ ഹീന മാനവനായ്
പാപത്തിൻ വഴിയിൽ നാശത്തിൻകുഴിയിൽ
വീണവനാമെന്നെ
തേടിവരാൻ കൈയ്താങ്ങിയെടുക്കാ-
നവനേ തുനിഞ്ഞുള്ളൂ -എന്നേശു
കാണാതെപോയാരാടിനെത്തേടി
വന്ന നല്ലിടയനവൻ
കണ്ടുപിടിച്ചു തോളിലെടുത്തു
വീടു വന്നിടുവോളം -എന്നേശു
കുരുടനു കണ്ണും ചെകിടനും കാതും
മുടന്തനു കാലുമവൻ
വഴിയറിയാതെ വലയുന്നവനു വഴിയും
ജീവനുമാം -എന്നേശു
എന്തൊരു താഴ്മയെന്തൊരു ത്യാഗം!
എന്തൊരു സ്നേഹമിതോ!
ചിന്തിച്ചിടുകിൽ സിന്ധുസമാന-
മന്തമില്ലതിരുമില്ല -എന്നേശു.
