യേശുവിൻ തിരുമുഖമേ എനിക്കേറ്റം
ആശ്വാസം പ്രതിദിനമേ
നാശലോകത്തിൽനിന്നു
ദാസനാമെന്നെയവൻ
ആശയോടെ വീണ്ടെടുത്ത-
തോർക്കുന്നേരം
വാനദിനേശനാമെൻ
നായകനെ ഞാനെന്റെ
മാനസേ ധ്യാനിച്ചിടുമ്പോൾ
സ്നേഹമാർന്ന
നാഥനാമേശുവിന്റെ
പാദത്തിലിരുന്നു ഞാൻ
വേദവാക്യങ്ങൾ കൃപയാൽ
ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ
അരുണോദയ സമയേ
പരിചൊടെഴുന്നു തിരു
ചരണസമീപേ ചെല്ലുമ്പോൾ
ഇമ്പമേറും
ഓരോ കാര്യങ്ങളെന്റെ
നേരെ വന്നെതിർത്തുകൊ-
ണ്ടോരോന്നായ് വിഷമിപ്പിക്കും
നേരമെന്റെ
മോടിയേറും മുഖത്തിലേറെ
പാടുകളേറ്റു
വാടിയതോർത്തു നോക്കുമ്പോൾ
പ്രാണനാഥൻ
മേഘവാഹനത്തിൽ സ്വർ-
ല്ലോക ദൂതരുമായി
ആഘോഷമോടെ വരുമ്പോൾ
ശോഭതിങ്ങും.