മരുഭൂമിയിൻ നടുവേ
നടന്നിടും ദാസനെ വിരവിൽ
തിരുസാന്നിദ്ധ്യം നിറയും മേഘ-
മതിൻകീഴിൽ നീ മറയ്ക്ക
കടുത്തോരുഷ്ണം വരുത്തും രശ്മി
പരത്തീട്ടെൻമേലുലകം
വനത്തിൽ ചൂരച്ചെടിയെന്നപോ-
ലുണക്കാൻ യത്നിച്ചിടുന്നു
അതിശീതളതരമായുള്ള
ലിബനാദ്രിയിൻ ഹിമമേ!
ഹൃദി വന്നേറ്റം തണുപ്പിക്കുവാൻ
കൃപയുണ്ടായിടണമേ
പരനേ തവ മുഖമിങ്ങ-
നുചരിക്കുന്നില്ലെന്നിരിക്കിൽ
ഒരു കാലത്തും പുറപ്പെടുവാ-
നരുളീടരുതയി! നീ
പ്രിയനേ തവ പരമാമൃത
മനിശം സ്വർഗ്ഗമതിൽ നി-
ന്നുയരും മോദകരമായെന്റെ
ഹൃദയം തന്നിൽ ചൊരിക
തവ തേജസ്സിൻ ധനമോർത്തുല-
കിതിലന്യനായ് വസിപ്പാൻ
പരനേ ഈ ഞാൻ പരദേശിയെ-
ന്നുറച്ചെപ്പോഴുമിരിപ്പാൻ
തെളിവാർന്നുള്ള മുഖം തന്നിൽ നി-
ന്നൊളി പ്രാപിച്ചിട്ടതിനാൽ
തെളിവിൻ ദേശമതിലെന്നും ഞാൻ
നിലനിൽക്കുവാനരുൾക!
